Her şey o olaydan sonra başladı: Kendi kasabasını inşa etti… Trafik yok, aile dostu, aktiflik çok hatta…

Devon Zuegel, Stanford Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra 2016’da yazılım mühendisliği mesleğini San Francisco’da sürdürmeye başladı. Fakat pandemi süreci, Zuegel’in ömrünü esaslı bir biçimde değiştirdi.

Zuegel ve eşi, bu süreçte Zuegel’in çocukluk yıllarında büyükannesini ziyaret ettiği ve unutulmaz anılar biriktirdiği New York’taki göl kenarında bulunan ‘Chautauqua’ isimli tatil kasabasına süreksiz olarak taşındılar.

Chautauqua’yı öbür kasabalardan ayıran enteresan bir özelliği bulunuyor. Burası yaz aylarında adeta bir ‘ütopyaya’ dönüşüyor. Küçük kasaba, yürüyerek gezilebilen, aile dostu ve kültürle dolu bir alan oluyor. 7 binden fazla kişi, günlerini oyunlar, senfoni performansları ve kültürel etkinliklerle geçirebilmek için kasabaya akın ediyor.

Bir akşam, Zuegel’in eşi “Neden bu türlü yerler çok fazla yok?” diye sordu. Bu soru, Zuegel’in, San Francisco’nun kuzeyinde bulunan ‘Sonoma Şarap Ülkesi’nde (Şarap üretimiyle ünlü bir bölge. Dünya çapında tanınan şarap bağları ve şarap üreticileriyle biliniyor) ‘Esmeralda’ ismini verdiği küçük bir kasaba kurma fikrini ortaya çıkardı.

Zuegel, Chautauqua’nın yanı sıra Colorado’daki Vail, Güney Carolina’daki Charleston ve Arizona’daki araçsız mahalleler üzere benzeri yerleşimlerden ilham aldı.

CHAUTAUQUA’DAN ESMERALDA’YA: YAVAŞ BÜYÜYEN TOPLULUKLAR

Zuegel, Esmeralda’yı inşa ederken, Chautauqua’daki kasaba arşivcisinin kendisine öğrettiği en kıymetli dersin ‘yavaş büyüyen model’ olduğunu söylüyor. 1874’te öğretmenler için bir inziva yeri olarak kurulan Chautauqua, vakit içinde bir kasabaya dönüşmüş ve bu süreç yıllar almıştı. 

Katılımcılar, birinci yıllarda çadırlarda kalırken, vakitle ailelerini getirmiş ve kalıcı hayat alanlarına geçiş yapmışlardı. Zuegel, Chautauqua örneğinden ilham alarak, Esmeralda’yı kademeli ve dikkatlice büyütmeyi planlıyor.

Aslında Amerika’da, misal düşünen bireylerin daha uygun bir hayat için bir ortaya geldiği topluluklar uzun bir geçmişe sahip. 18. yüzyılda Shakers mezhebi, New England’da ortak mülkiyet aslına dayanan ütopyalar kurmuştu. 19. yüzyılda, Transandantalistlerin sade ömrü benimseyerek kurdukları topluluklar da bu geleneği sürdürmüştü. 

1960’lar ve 1970’lerde ise karşı kültür hareketlerinin tesiriyle, yeni komünler süratle artmıştı. Bugün, Amerika’da 3 bin 500’den fazla bu biçim topluluk bulunuyor. Esmeralda, bu geleneği çağdaş bir formda, teknolojiyle ve sürdürülebilirlikle harmanlayarak tekrar şekillendirmeyi amaçlıyor.

25 FARKLI AKTİFLİK DÜZENLENDİ VE 1500’DEN FAZLA İNSAN KATILDI

Zuegel, Esmeralda’nın geleceğini şekillendirecek birinci adımı atmak için ‘Edge Esmeralda’ ismini verdiği bir pop-up aktiflik serisi başlattı. Bu etkinlikler, iştirakçilere kasabanın nasıl bir yer olabileceğine dair fikirler sundu.

2024’te yapay zeka, uzun ömür ve inziva üzere hususlarda 25 farklı program düzenlendi ve 1300’den fazla iştirakçi bu etkinliklere katıldı. Güneş güçlü meskenler inşa etmekten, nöroteknoloji atölyelerine kadar çeşitli etkinlikler düzenlendi. Zuegel, bu aktifliklerin, Esmeralda’nın temellerini atmaya ve topluluğun bir kesimi olmak isteyen insanları bir ortaya getirmeye yardımcı olduğunu belirtiyor.

Kanadalı üniversite öğrencisi Anson Yu, Business Insider’a yaptığı açıklamada, “Edge Esmeralda’da geçirdiğim vakit olağanüstüydü. Zuegel’in grubunun vizyonlarının sahiden gerçekleşebileceğine dair umudumu pekiştirdi” sözlerini kullandı.

BURASI MİLENYUM JENERASYONUNUN YENİ HAYAL DÜNYASI

Esmeralda, sadece bir kasaba değil, tıpkı vakitte milenyum neslinin değişen önceliklerine cevap veren bir proje. Zuegel, bu kasaba fikrini, uzaktan çalışma ve esnek hayat üsluplarının daha fazla kabul görmeye başladığı bir devirde hayata geçirdi. 

Milenyum nesli, iş gücüne 2008’deki ekonomik sakinlik sonrasında katıldı ve bu devirde, bilhassa büyük kentlerde yaşamaya olan ilgileri azalmaya başladı. Bugün, esneklik ve iş-yaşam istikrarının ön planda olduğu bir hayat biçimi arayışı içerisindeler.

Zuegel, Esmeralda’yı, insanların birbirlerine yakın olabilecekleri, yalnızlık hislerinin azaldığı bir yer olarak tasarlıyor. Sosyolog Dr. Katherine Loflin, milenyum jenerasyonunun büyük kentlerden ve üniversite yerleşkelerinden uzak yerlerde de topluluk kurma gereksiniminin arttığını belirtiyor. Zuegel de bu fikri benimseyerek, Esmeralda’yı yalnızca fizikî değil, tıpkı vakitte topluluk duygusu açısından da güçlü bir yer haline getirmeyi hedefliyor.

TEKNOLOJİ ÇALIŞANLARI VE TEŞEBBÜSÇÜLER KASABAYA BÜYÜK İLGİ GÖSTERİYOR

Bugüne kadar, teknoloji çalışanları ve teşebbüsçüler Esmeralda projesine büyük ilgi gösterdi. Fakat birtakım eleştirmenler, bilhassa uygun fiyatlı konutlar ve ulaşım üzere temel altyapı meseleleri hakkında telaşlarını lisana getirdiler.

Zuegel, bu sıkıntıların farkında olduğunu ve projeyi kademeli bir biçimde hayata geçirerek, mahallî halkla daima bir diyalog içinde olmayı amaçladığını belirtiyor. Bu yavaş ilerleyiş, kasabanın sırf fizikî değil, toplumsal manada da sürdürülebilir bir gelişim göstermesini sağlayacak.

Cloverdale kent yöneticisi Kevin Thompson, Esmeralda’nın lokal halk tarafından büyük bir umutla karşılandığını, daha evvel benzeri projelerin süratle tükenmişken, Zuegel’in takımının projeyi titizlikle incelediğini ve çok daha ileriye taşıdığını söylüyor.

Esmeralda, vakit içinde evrim geçirebilir, lakin Zuegel’in en son gayesi net: Topluluk ruhu yüksek, yürüyerek keşfedilebilen, aile dostu ve sürdürülebilir bir ömür alanı yaratmak. Zuegel, Chautauqua’daki çocukluk yıllarında hissettiği topluluk sıcaklığını Esmeralda’da yine yaratmak istiyor.

Business Insider’ın ‘A millennial engineer dreamed of a walkable small town with big-city vibrancy. So, she’s building it herself’ başlıklı haberinden derlenmiştir.

Kaynak: Hürriyet